Rodzajów aloesu, czyli spokrewnionych gatunków jest ponad 400. Szacuje się, że pierwsza odmiana aloesu pojawiła się 16 milionów lat temu w południowej Afryce, a sam aloes leczniczy 10 milionów lat temu. Aloes, znany jako „roślina nieśmiertelności” we wczesnym Egipcie, była stosowana w tradycyjnej medycynie ludowej w kulturach arabskiej, chińskiej, egipskiej, greckiej, indyjskiej, japońskiej, koreańskiej i rzymskiej od ponad 2000 lat. W dalszym ciągu pozostaje ważnym składnikiem medycyny tradycyjnej współczesnych kultur w Chinach, Indiach, Indiach Zachodnich i Japonii.
Pierwsze udokumentowane wzmianki o aloesie.
Najstarsze potwierdzające zainteresowanie aloesem znaleziska to obrys rośliny, który został znaleziony na fresku świątyni egipskiej. Wyrycie datuje się na 4000 rok p.n.e. Z roku 2200 p.n.e natomiast zachowała się sumeryjska gliniana tabliczka, która jest pierwszym dokumentem, w którym przypisano aloesowi wielką moc uzdrowienia. Bardziej szczegółowo pod kątem leczniczej wartości tej rośliny wspomniano w Papirusie Ebersa napisanym około 1550 roku p.n.e w Egipcie. W tym dokumencie jest wymienionych dwanaście przepisów farmaceutycznych mieszanek aloesu z innymi środkami do zastosowania zarówno zewnętrznie jak i wewnętrznie. Z historii dowiemy się jeszcze o Hipokratesie, który stosował Aloes oraz Kleopatrze, która oczywiście traktowała go głównie jako kosmetyk. Aleksaner Wielki natomiast podbił wyspę Socotra, aby zdobyć wystarczające ilości aloesu dla swoich żołnierzy, którzy używali go jako środek do szybszego gojenia się ran. Jego podboje przyczyniły się on również do rozpowszechnienia aloesu na Wschodzie w Azji i Chinach. Pierwszy szczegółowy opis działania farmakologicznego aloesu był w języku greckim około 50 roku n.e.
Wymieniono w tym zapisie szereg dolegliwości, na które pomaga sok z aloesu, takie jak podrażnienia, hemoroidy, siniaki, wypadanie włosów, ból w jamie ustnej, krwawienie ran, zapalenie migdałków, choroby oczu. Po roku 1200 popularny stał się suszony, liofilizowany aloes i stał się powszechnie akceptowanym środkiem leczniczym w całej Europie. W medycynie suszony miąższ aloesu stosowany był wewnętrznie głównie jako środek przeczyszczający, a także zewnętrznie do leczenia dolegliwości skórnych. W Japonii aloes stał się tak bardzo popularny, że nazwano go “rośliną, która sprawi, że lekarze staną się zbędni”.
Wyjaśnienie zastosowania Aloe Vera jako leczniczego aloesu i jego globalnej popularności.
Pierwsze badania naukowe mające na celu odkrycie aktywnych składników odpowiadających za terapeutyczne właściwości aloesu były wykonane przez angielskich naukowców Smitha i Stenhouse’a w 1851 roku. Zidentyfikowali oni gorzką substancję o żółtawym zabarwieniu, którą nazwali aloina (ang. aloin). Opisali oni jej zastosowanie przypisując działanie przeczyszczające. Właśnie a celu dostarczenia tego składnika dla przemysłu farmaceutycznego był uprawiany aloes, w społeczeństwach zachodnich, zwłaszcza w USA. Kolejne badania pojawiły się dopiero w latach trzydziestych XX wieku. Ze względu na to, że lekarze wiedzieli, że w medycynie ludowej żel z liści aloesu
był używany do leczenia poważnych oparzeń słonecznych, doktorzy z Meryland potwierdzili skuteczność na kobiecie z zapaleniem skóry po rentgenoterapii. Efekty były zadziwiająco pozytywne i opublikowali je w 1931 roku. Od tej pory pojawiało się coraz więcej badań naukowych, między innymi rosjanie bardzo się zaangażowali w badania, które wykazywały przydatność żelu aloesu w bardzo wielu dolegliwościach, głównie skórnych.
Aloes wspiera handel od tysięcy lat. Badania z pewnością przyczyniły się do niezwykłej dominacji aloesu na rynku, który szacuje się na 13 miliardów dolarów rocznie (dane z 2012 roku).Do jego globalnej popularności najbardziej przyczyniły się badania chemika Billa Coatsa z Teksasu. Skomercjalizował on miąższ z aloesu na całym świecie dzięki zastosowaniu odpowiedniej jego obróbki eliminując niepożądane utlenianie i fermentację. Umożliwiło to produkcję soku z aloesu, czy też kremów na dużą skalę. Pierwsza farma aloesu została założona na Florydzie w 1912 roku. Wraz z rozprzestrzenianiem się informacji o skuteczności stosowania aloesu w medycynie, powstało wiele firm, zajmujących się produkcją soków, leków i suplementów diety z aloesu.
Absolwentka Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się psychologią i rozwojem osobistym. Poszukuje eliksiru wiecznej młodości.
