Aloes znany jest powszechnie przede wszystkim ze zbawiennego działania na skórę i włosy, w medycynie ludowej stosuje się go również w leczeniu oparzeń. Mniej popularne jest korzystanie z tej rośliny w starciu z problemami gastrycznymi. Jakie korzyści dla wrażliwych jelit ma spożywanie soku z aloesu?
Czym jest zespół jelita drażliwego?
Zespół jelita drażliwego (IBS – Irritable Bowel Syndrome) to idiopatyczna choroba przewlekła, która dotyka nawet 10-20% osób dorosłych. Charakteryzuje się szerokim spektrum dolegliwości ze strony układu pokarmowego, w szczególności zaburzeniami rytmu wypróżnień (wyróżnia się trzy postaci: z biegunkami, zaparciami oraz mieszaną), nawracającymi bólami brzucha czy wzdęciami. Pierwotna przyczyna choroby nie została dotychczas poznana. Zauważono jednak, że objawy nasilają się, gdy chory znajduje się w sytuacjach stresowych, a także po spożyciu niektórych rodzajów pokarmu, m.in. tłustych, ostrych lub bogatych w węglowodany FODMAP.
Jak sok z aloesu może wpłynąć na wrażliwe jelita?
1. Eliminuje zaparcia
Lecznicze właściwości soku z aloesu są znane i stosowane już od lat w medycynie indyjskiej. Hindusi aloes w tej formie z powodzeniem wykorzystują w leczeniu zaparć oraz innych dolegliwości ze strony jelit, roślina ta bowiem usprawnia ich perystaltykę, udrażniając je. Sprawia więc, że treść pokarmowa nie zalega wewnątrz układu pokarmowego. Jej zastój może być natomiast przyczyną występowania w jelitach procesów gnilnych, których jednym z negatywnych skutków jest powstawanie kolonii grzybów Candida albicans (bielnik biały), będących przyczyną grzybicy układu pokarmowego.
Spożywanie soku z aloesu w celu pozbycia się zaparć powoduje dodatkowo eliminację wzdęć, które nierzadko przy tej dolegliwości towarzyszą osobom mierzącym się z problemem wrażliwych jelit. Badania wykazały, że – oprócz wzdęć – sok z aloesu pomaga zredukować ból i dyskomfort w obrębie jamy brzusznej. Próbą badawczą były osoby wykazujące objawy zespołu jelita drażliwego (1).
Kurację zaparć sokiem z aloesu należy przeprowadzać umiejętnie, ponieważ jego zbyt duże dawki mogą sprawić, że ruchy perystaltyczne jelit będą zbyt szybkie, co może wywołać efekt przeczyszczający. Sok z aloesu można stosować także profilaktycznie.
2. Uzupełnia utracone składniki odżywcze
Jedną z możliwych reakcji wrażliwych jelit na stres czy też niektóre rodzaje pokarmu jest biegunka. Jej konsekwencją, szczególnie gdy ma ona bardzo intensywny przebieg, jest niedobór składników odżywczych takich jak witaminy czy minerały. Zażycie w takiej sytuacji soku z aloesu pozwala na uzupełnienie ich niedoboru, aloes bowiem bogaty jest m.in. w witaminy A, C, E i witaminy z grupy B (kwas foliowy, niacynę czy cholinę). Aloes jako jedna z nielicznych roślin zawiera witaminę B12 (kobalaminę), na której niedobór narażeni są szczególnie wegetarianie i weganie ze względu na fakt, że kobalamina występuje głównie w pokarmach pochodzenia zwierzęcego.
Oprócz uzupełnienia utraconych podczas biegunki witamin sok z aloesu pozwala także na dostarczenie organizmowi niezbędnych składników mineralnych – wapnia, magnezu, żelaza czy chromu. Dodatkowo zawarte w aloesie polisacharydy zapewniają szybsze wchłanianie danych składników odżywczych. Wielocukry te mają właściwości rozpuszczające zalegający w jelitach śluz, co zwiększa powierzchnię wchłaniania składników pokarmowych przez ścianę jelit.
3. Pozwala zachować zdrowie psychiczne
Jednym z czynników mogących wyzwalać objawy zespołu jelita drażliwego są sytuacje stresowe. Obserwuje się, że IBS nasilają się, gdy organizm chorego mierzy się z obciążeniem psychicznym. Zachowanie zdrowia psychicznego ma bowiem ogromne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego (oś jelitowo-mózgowa), o czym świadczy fakt wyodrębnienia sieci neuronów w obrębie jamy brzusznej. Zostały one nazwane – obok ośrodkowego oraz obwodowego – jelitowym układem nerwowym. Naturalne remedium na sytuacje stresowe o niewielkim nasileniu może stanowić właśnie sok z aloesu. Roślina ta uznawana jest za naturalny adaptogen, który może pomóc uporać się z łagodnymi staniami napięcia psychicznego. W przypadku osób z zespołem jelita drażliwego niweluje zatem czynniki wyzwalające objawy ze strony układu pokarmowego. Należy pamiętać, że silne, długo utrzymujące się napięcie psychiczne bądź stany lękowe należy skonsultować z lekarzem ogólnym lub psychiatrą.
4. Reguluje pH żołądka
Badanie opublikowane w Avicenna Journal of Phytomedicine przeprowadzone na szczurach z problemami żołądkowo-jelitowymi wykazało, że podawany tym zwierzętom aloes obniża zawartość kwasu żołądkowego (2). Wynika z tego, że produkty z aloesu mogą niwelować objawy refluksu. Zgaga jest natomiast objawem stosunkowo często współistniejącym wraz z wrażliwymi jelitami. Analiza wpływu aloesu na utrzymywanie odpowiedniego pH żołądka została, co prawda, przeprowadzona na szczurach, jednak obserwacje osób cierpiących na zespół jelita drażliwego również wskazują na dobroczynny wpływ aloesu w podanej kwestii. Picie soku z aloesu może pomóc zatem uregulować odczyn kwasowości panujący w żołądku, nie dopuszczając, by zbyt kwaśna treść pokarmowa przesuwała się dalej wzdłuż układu pokarmowego, co mogłoby poprowadzić do podrażnienia jelit.
5. Jest naturalnym antybiotykiem
Sok z aloesu posiada szerokie spektrum działania – ma zarówno właściwości antyoksydacyjne, przeciwwirusowe, wspomniane już przeciwgrzybicze, jak i przeciwbakteryjne, może być więc z powodzeniem stosowany jako naturalny antybiotyk. Sok z aloesu może wyeliminować zatem jedną z przyczyn pośrednich powstawania IBS, jaką jest nadmierny rozrost mikrobiomu (SIBO) w jelitach.
Podsumowanie
Sok z aloesu może sprawdzić się w eliminacji zaparć oraz uzupełnianiu witamin i minerałów. Jest również naturalnym adaptogenem i antybiotykiem oraz pomaga utrzymać optymalny poziom kwasu żołądkowego.
Stosowanie odpowiednio przetworzonego soku z aloesu na wrażliwe jelita jest bezpieczne pod warunkiem picia go z umiarem. Skonsultować jego spożywanie z lekarzem powinny osoby biorące leki, które zawierają w swoim składzie cytochrom P450 3A4 oraz enzymy CYP2D6, aloes może bowiem zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych.
Absolwentka Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się psychologią i rozwojem osobistym. Poszukuje eliksiru wiecznej młodości.
Comments (2)