Aloes stosowany jest od dawna, a historycy mają dowody, że był stosowany nawet przed Nową Erą. Z roku 2200 p.n.e zachowała się sumeryjska gliniana tabliczka, pierwszy dokument, w którym przypisano aloesowi wielką moc uzdrowienia.
Bardziej szczegółowo pod kątem leczniczej wartości tej rośliny wspomniano w Papirusie Ebersa napisanym około 1550 roku p.n.e w Egipcie. W tym dokumencie jest wymienionych dwanaście przepisów farmaceutycznych mieszanek aloesu z innymi środkami do zastosowania zarówno zewnętrznie jak i wewnętrznie. Z historii dowiemy się jeszcze o Hipokratesie, który stosował Aloes oraz Kleopatrze, która oczywiście traktowała go głównie jako kosmetyk. Aleksander Wielki natomiast podbił wyspę Socotra, aby zdobyć wystarczające ilości aloesu dla swoich żołnierzy, którzy używali go jako środek do szybszego gojenia się ran. Jego podboje przyczyniły się on również do rozpowszechnienia aloesu na Wschodzie w Azji i Chinach.
Pierwszy szczegółowy opis działania farmakologicznego aloesu był w języku greckim około 50 roku n.e. Wymieniono w tym zapisie szereg dolegliwości, na które pomaga sok z aloesu, takie jak podrażnienia, hemoroidy, siniaki, wypadanie włosów, ból w jamie ustnej, krwawienie ran, zapalenie migdałków, choroby oczu. Po roku 1200 popularny stał się suszony, liofilizowany aloes i stał się powszechnie akceptowanym środkiem leczniczym w całej Europie. W medycynie suszony miąższ aloesu stosowany był wewnętrznie głównie jako środek przeczyszczający, a także zewnętrznie do leczenia dolegliwości skórnych. W Japonii aloes stał się tak bardzo popularny, że nazwano go “rośliną, która sprawi, że lekarze staną się zbędni”.
Wtedy nie było laboratoriów, które potwierdzałyby lecznicze działanie tej rośliny, a jednak ludzie widząc pozytywne efekty, które przynosi stosowanie żelu aloesowego, z pokolenia na pokolenie sukcesywnie się nim leczyli.
Aloes – roślina do zadań specjalnych
Aloes to roślina, która może przetrwać nawet w najbardziej surowych warunkach pustynnych. Aloes stosowany był przez Egipcjan, Hindusów, Starożytnych Greków i nazywano go rośliną nieśmiertelności. Darowano aloes podczas ceremonii pogrzebowych dla zmarłych, balsamowano nim ciała, obsadzano nią piramidy rodzin królewskich, a także stosowano do celów kosmetycznych tak jak Kleopatra, która stosowała kąpiele z aloesem, dla zachowania młodości skóry.
Najczęściej wykorzystywany jest miąższ z liści aloesu, ale też w medycynie stosowano żywicę a także popiół z aloesu. Jest wiele odmian tej rośliny ale najpopularniejszą stał się Aloe Vera.
Właściwości lecznicze aloesu – co mówią badania naukowe?
Wraz ze wzrostem zainteresowania ze strony koncernów farmaceutycznych i kosmetycznych aloesem, badań nad tą rośliną jest coraz więcej. Metaanalizy, podsumowujące badania wskazują, że aloes ma korzystny wpływ na zdrowie człowieka. Aloes wykazuje właściwości antyoksydacyjne, przeciwutleniające, przeciwzapalne, przeciwnowotworowe, przeciwbakteryjne, immunomodulujące, obniżające poziom lipidów i cukru we krwi, a także przyspiesza gojenie się ran i oparzeń. Aloes ma również korzystny wpływ na wygląd ludzi (skóra, włosy, paznokcie), dzięki czemu znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle kosmetycznym.
Zastosowanie aloesu w kosmetyce
Miąższ z liści aloesu stał się powszechnie stosowany w bardzo wielu produktach kosmetycznych od zawartości 1% do aż 99% w produktach do makijażu, mydłach, kremach przeciwsłonecznych, kremach upiększających, przeciwzmarszczkowych, nawilżających balsamach, środkach czyszczących, dezodorantach, pastach do zębów, płynach do płukania ust, maściach, szamponach, odżywkach.
Żel aloesowy zawierający aminokwasy (aż 18 z 22) i enzymy stanowią doskonałe produkty do pielęgnacji skóry, stymulują komórki do wzrostu i przyspieszają odnowę uszkodzonej skóry. Enzymy zawarte w aloesie mogą zwalczać reakcje alergiczne, dlatego też często jest on wykorzystywany w produktach hipoalergicznych i przeznaczonych do skóry wrażliwej.
Aloes na skórę.
Aloes idealnie sprawdza się do każdego typu skóry, ponieważ jest humektantem i wiąże cząsteczki wody w skórze nawilżając ją w ten sposób i ujędrniając. O tym dlaczego żel z aloesu nadaje się do każdego typu skóry pisałam tutaj.
Regularne nakładanie niewielkiej ilości aloesu na twarz może pomóc w leczeniu różnych chorób skóry, w tym trądziku, egzemy i oparzeń słonecznych. W tym celu można użyć żelu bezpośrednio z rośliny Aloe Vera lub kupić czysty, gotowy aloes w żelu od producentów.
Aloes świetnie sprawdza się do pielęgnacji skóry dojrzałej lub w kuracji przeciwstarzeniowej. Utrzymuje właściwe nawilżenie skóry − jest na tyle delikatny, że można stosować go także w okolice oczu. Aloes ma zdolność do syntezy w skórze kolagenu oraz elastyny. Oprócz tego ma w sobie sporo witamin (A, C i E). Aloes działa świetne jako antyoksydant.
Aloes na włosy i paznokcie.
Aloes świetnie się sprawdza w kremach do rąk, a tym samym również do paznokci, nawilżając je i wzmacniając. Jest wiele na rynku świetnych produktów do rąk, dodatkowo mających w swoim składzie np. glicerynę i mocznik wzmacniając efekt nawilżenia.
Doceniany jest również aloes na włosy. Dzięki swoim właściwościom nawilżającym i odżywczym, ponieważ aloes zawiera w sobie dużo witamin i minerałów, wygłądza włosy i sprawia że są one lśniące i miękkie. Najlepszy efekt uzyskiwany jest w połączeniu miąższu aloesu z olejami jak na przykład olejem kokosowym, czy też olejem konopnym. Taka mikstura nałożona na skórę głowy lub jako maska na włosy pomoże w ich wygładzeniu i szybszym wzroście.
Podsumowanie
Miąższ z aloesu zawiera dużo witamin, enzymów, minerałów, enzymów, kwasów tłuszczowych, polisacharydów i polifenoli. Dzięki niezwykłym zdolnościom nawilżającym i odżywczym jest szeroko stosowany w kosmetyce od wielu stuleci. Wiele osób korzysta z właściwości aloesu, hodując swój własny na parapecie lub kupując gotowe produkty, które zawierają w składzie aloes i dodatkowo są wzbogacone o inne wartościowe składniki.
Absolwentka Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Interesuje się psychologią i rozwojem osobistym. Poszukuje eliksiru wiecznej młodości.
